Hallo ik ben Marian Peeters, een energieke vrouw van 52 en al jaren loop ik met het idee om een zorghuis te beginnen, niet een paar jaar, nee, al wel een jaar of 20, maar op de een of andere manier is het er tot nu toe nog niet van gekomen.
Ik ben na het behalen van de Havo, de verpleging in gegaan en heb in Venray mijn verpleegkundige diploma gehaald. Daarna heb ik verschillende werkzaamheden gedaan, waaronder pedagogisch medewerkster binnen Kinderdagverblijven, begeleidster gehandicapten zorg en samen met mijn man Silfran heb ik Arts Keukens mee geleid. Hier heb ik 3D-tekeningen leren maken en keukens ontworpen en verkocht, maar steeds blijft die zorg mij trekken en de wens om een zorghuis te beginnen werd steeds groter en groter.
Onder het kopje ‘Ontstaan’ kun je lezen hoe dit prachtige zorghuis uiteindelijk is ontstaan, maar wat ik nu vooral nog kwijt wil is dat ik er ontzettend veel zin in heb om eindelijk mijn droom waar te maken en te beginnen in dit prachtige zorghuis.
'Het doel is om mensen (partners) bij elkaar te laten en ze niet na 50 jaar samen zijn, nog uit elkaar halen omdat de ene toevallig meer zorg nodig heeft dan de andere… nee, bij ons mogen ze gewoon samen blijven. Dit alles in het redelijke natuurlijk, maar we zullen er alles aan doen wat in onze macht ligt om de echtparen hier gezamenlijk te laten wonen en de ene de zorg te geven die hij of zij nodig heeft en de andere mogelijk te ontzorgen. We willen een thuis bieden waar het goed toeven is.'
Natuurlijk kan ik dat niet alleen… jullie lezen ook echt “we”. Daarmee doel ik op vele mensen om mij heen. Natuurlijk, en op de eerste plaats, mijn schoonvader Wim, hij heeft dit mede mogelijk gemaakt. Hij is ruim 14 maanden lang, dag in, dag uit aan het regelen en sjouwen geweest (en nu nog) om Zorghuis Jean tot een fantastische woon-/ en leefruimte te maken. Jeetje wat heeft hij een inzet en energie getoond, blijvend dankbaar! Niet alleen om de kans die ik van hem gekregen heb, niet alleen om de tomeloze inzet die hij getoond heeft, maar ook het vele denkwerk dat hij verricht heeft. We hebben vaak overlegd en vaak gesproken, wat moet erin, waar moet het aan voldoen, welke materialen zijn goed, waar kunnen we goed kopen, niet te duur en service, wat ik mooi en degelijk… Niemand heeft enig idee hoeveel denkwerk er achter dit zorghuis schuil gaat.
En natuurlijk Silfran, die altijd achter mij gestaan heeft. Silfran en ik hebben samen de laatste 10 jaar Arts keukens weer groot gemaakt en er een fantastisch, goed lopend keukenbedrijf van gemaakt, en dat hebben we samen met heel veel liefde en plezier gedaan. Ik heb er ook 10 jaar lang ontzettend van genoten en het vak me helemaal eigen gemaakt…. Maar ze zeggen het, het bloed kruipt waar het niet gaan kan…. De zorg blijft trekken. Ruim een jaar lang zijn we bezig om binnen Arts Keukens de verkoop en het kantoorwerk op een andere manier in te regelen en daarin zijn we geslaagd. Dylan, Silke en Senna nemen samen de grootste verkoop- en kantoortaken van ons over en ikzelf zal in Rijkevoort alleen nog Personeelszaken blijven doen en daar natuurlijk regelmatig even binnenlopen, want ook dat is mijn thuis. Silfran blijft in Rijkevoort voorlopig de leiding houden als dat over een aantal jaren overgedragen kan worden aan Gijs, wie weet komt Silfran dan als taxichauffeur en tuinman ook naar Zorghuis Jean, zodat we hier samen met onze bewoners oud kunnen worden.
Natuurlijk bedoel ik met “we” ook onze dochter Janneke, die met me meedenkt en meewerkt. Zij zal ook regelmatig in Zorghuis Jean te vinden zijn voor de zorg en om te koken. Ook zij heeft haar diploma’s in de zorg en ze is gediplomeerd zelfstandig werkend kok, dus het eten wat onze bewoners voorgeschoteld gaan krijgen is zeker weten smakelijk, goed en uitgebalanceerd. Ook Jannekes (nu nog) verloofde Dylan, die samen met Janneke al bij het Zorghuis woont, zal regelmatig zijn handen uit de mouwen steken om het reilen en zeilen in het zorghuis in goed banen te leiden. Of gewoon aanwezig zijn om gezellig mee een spelletje te spelen of koffie te drinken.
Ach en natuurlijk mag ik alle medewerkers binnen Arts Keukens niet vergeten. Zij hebben ons geholpen met van alles en nog wat, zonder het bedrijf van Silfran achter onze plannen was e.e.a. toch heel anders gelopen en was het vast niet zo mooi geworden! En natuurlijk iedereen die ons mee geholpen heeft om dit Zorghuis zo mooi te maken dat het met recht Zorghuis Jean mag heten….
Ik loop over van trots. Liefst laat ik iedereen zien hoe mooi het dan ook geworden is.